Met een lang weekend voor de boeg heel wat tijd om vogels te gaan ringen (als het weer wat meewerkt, want dat is maar slappekes de laatste tijd). Dus vandaag weer bij Eddy langs geweest. De grote aantallen zijn voorbij, maar nu duiken de vinkachtigen op.
Zo kregen we barmsijzen in het net. Leuke beestjes. Julien had er al meer dan 10 gevangen, dus konden wij niet achter blijven.
Kleine barmsijs of cabaretje.
En we hadden ook nog een wijfje rietgors. Goede studiestof voor mijn examen van binnenkort. De tijd begint trouwens te korten. Nog twee weekjes en het is zo ver.
Niks wit in de nek, dus vrouwtje.
Scherpe en gesleten staartpennen, dus 1ste jaars.
En ondertussen ben ik weer eens een lijstje gestart (once a lister, always a lister). En deze keer van soorten die ik niet zelf met mijn eigen ogen heb gezien. Maar wel op foto’s die mijn dochter Stien mij doorstuurt vanop haar wereldreis. Momenteel zit ze in India en dus kreeg ik al enkele plaatselijke soorten op hun blog te zien.
Pagodespreeuwen
En common myna.
Dag Dirk. Pas op met uw commentaar “niets wit in net, dus vrouwtje”.
Oude vrouwtjes kunnen wel wit in de nek hebben! Beter geslachtskenmerk is de vorm van het zwart op de kopveren. Kijk maar eens in je svensson 🙂
Groeten, en veel succes met je examen.
Thijs.
LikeLike
Maar dit was een 1ste jaars vogel, dus dan klopt dat wit wel. Maar elke commentaar is welkom. En bedankt voor het supporteren.
LikeLike